Wild geese, yes darling we are wild geese".

We zien beelden in Zweden waar het -40 graden is. In Nederland is het rond zero en wij zitten in een T-shirt op ons terras met een kopje thee. In de winter is het hier in Spanje prima vertoeven. Zacht weer, waarbij we het grootste gedeelte van de dag buiten kunnen zijn. Het wordt pas rond zes uur donker en koud als de zon onder gaat. Maar binnen steken we dan de haard aan. Met een deken en een warm waterkruik is het prima uit te houden. Mijn lichaam is zoveel relaxter als het warm weer is buiten. Geen schouders tot aan je oren de hele tijd.

In december zijn we een week in Zweden geweest waar het toen -5 graden was en er sneeuw lag. Het was heerlijk de kou te voelen en de sfeer van kerst en winter mee te maken. Maar de dag heeft maar weinig licht en velen voelen zich behoorlijk depressief. Voor mij het bewijs dat deze weersomstandigheden in Zweden de aanleiding zijn om de donkerste romans te schrijven. Ik zag dat de NRC hele artikelen aan het fenomeen "winterdips" heeft gewijd. Van winterslapen als een beer of grondeekhoorn (die dan bijna dood is), lichttherapien, genresistentie bij IJslanders. Maar de winter kan ook gezien worden als het opdoen van nieuwe krachten om in de lente en zomer te ontspruiten. Tijd nemen voor reflectie op het leven en het maken van nieuwe plannen. Beetje met de natuur mee bewegen.

Maar het drukke werkleven staat dat helemaal niet toe. Om 7 uur gaat gewoon de wekker, of het nog uren donker is of niet. Moest trouwens wel lachen toen ik met Loicq aan de telefoon zat. Ze stuurt een foto, helemaal dik ingepakt, beschermt tegen het koude weer. Ik stuur een foto terug. Ochtendwandeling in trui met nog waterig zonnetje achter me. En dan rijdt een auto mij voorbij. Achter het stuur een jonge Spaanse vrouw, beetje Loicq's leeftijd. Ze is net zo dik ingepakt als Loicq, zelfs nog met een dikke muts op. Voor haar is die 14 graden in de ochtend het zelfde als voor Loicq minus 1 graad. Het is maar waar je aan gewend bent.

Ach het leven van Cornelius en mij is nu meer als vele dieren die migreren.

In de lente gaan we weer richting het noorden als de dagen lengen en de aarde daar opwarmt. Het is een vrij gevoel dus laat mij maar een tijdje die wilde gans zijn.